Yeşilçam'ın vicdanlı babası Hulusi Kentmen

İSTANBUL (AA) - Rol aldığı 'Adile Teyze', 'Delisin', 'Ah Nerede', 'Sev Kardeşim' ve 'Sosyete Şakir' gibi yapımlarla Türk izleyicisinin gönlünde yer edinen Kentmen, Bulgaristan'ın Tırnova şehrinde 20 Ocak 1912'de dünyaya geldi.

Bir süre sonra ailesiyle Türkiye'ye göç eden sanatçı, çocukluğunu İzmit Körfezi'nde geçirdi.

Kentmen, yaptığı bir açıklamada, Düzce'de Akçakoca İlkokulu'nda eğitim görürken sahneye çıktığını belirterek, 'Akçakoca İlkokulu'nda bir tiyatro salonumuz vardı. Birkaç defa orada sahneye çıktım. Bulaştı.' diyerek sahne ve oyunculuk sevdasının daha o günlerde başladığını dile getirmişti.

Deniz Astsubay Okulunda eğitim aldıktan sonra Deniz Kuvvetlerinde denizaltıcı astsubay olarak görev yapan sanatçı, bir müddet kara hizmetine devam etti. Sanatçı, askerlik görevini sürdürürken ilk kez vodvil türündeki 'Hisse-i Şayia' oyunuyla profesyonel olarak sahneye çıktı.

Oyunculuk kadar deniz tutkusuyla da tanındı

Sanatçının torunu Melek Kentmen, bir röportajında o günlere dair şu bilgileri vermişti:

'Denizaltı görevinden sonra Deniz Dikimevine tayin olan dedem, boş zamanlarında arkadaşlarının halkevindeki tiyatro provalarına gidiyor. Refik Ahmet Nuri (Sekizinci) Bey'in 'Hisse-i Şayia' adlı oyununu sahneye koyacaklar ancak bir kişi eksik. Oyunun rejisörü, Şehir Tiyatrolarından Reşit Baran, her provayı kaçırmadan izleyen dedeme teklifte bulunuyor. Dedem, 'Ben askerim olur mu?' dediğinde de yanıtı 'Olur canım, olur. Bu da devlet işi. Halkevi bir nevi resmi daire.' deyince kararını veriyor.'

Hulusi Kentmen, Ülkü Erakalın'a yaptığı bir açıklamada, deniz tutkusuna ilişkin şunları söylemişti:

'Yavuz (Zırhlısı) yaralı, henüz tamir edilmemiş. Bütün ihtişamıyla İzmit'te yatardı. Biz, o devirde ortaokula gidiyorduk. Aşağı yukarı sınıfın yarısı denizci olmaya heves ederdi. Deniz tutkusu öncelikle Körfez'de oturuşumuzdan geliyor. Ayrıca babamın bir sandalı vardı. Onunla beraber balığa gider, ona yardım ederdim. Bahriyelilerin o afili kıyafetleri ve denizin yosun kokusu yok mu, o bambaşka bir şey.'

Usta oyuncu, 1938'de Refika Kentmen ile evlendi. Çiftin Volkan adını verdiği oğlu 1942'de dünyaya geldi.

Refika Kentmen, yaptığı bir açıklamada, eşinin canlandırdığı karakterlerdeki gibi iyi ve sevilen biri olduğunu belirterek, 'Hulusi, herkes tarafından çok sevilir, sayılır. Herkes onu 'baba' diye sever. Ben de çok severim. 53 senemi vermişim, sevilmez mi? Severek almıştım zaten.' ifadelerini kullanmıştı.

Komiser, esnaf, hakim ve fabrikatör rollerinin aranan yüzüydü

Emekliliğinin ardından kendisini tamamen tiyatro ve sinemaya adayan sanatçı, halkevleri, Ses Tiyatrosu ve Şehir Tiyatroları'nda sahneye çıktı.

Sanatçı, 'Hulusi Kentmen Tiyatro Topluluğu' ile turnelere çıkıp birçok yerde oyun sahneledi.

İlk kez 1942 yapımı bir filmde kamera önüne geçen Kentmen, İhsan İpekçi'nin senaryosunu yazdığı, seslendirme sanatçısı ve yönetmen Ferdi Tayfur'un 'Senede Bir Gün' adlı filmiyle yükselişi yakaladı.

Kentmen, 1948'de 'İstiklal Madalyası', 1949'da 'Şehitler Kalesi', 1950'de 'Estergon Kalesi' ve 'Zülfikar'ın Gölgesinde', 1951'de 'Barbaros Hayrettin Paşa' filmlerinde rol aldı.

Komiser, esnaf, hakim ve fabrikatör rollerinin aranan yüzü olan sanatçı, 1942'den 1988'e kadar 500'e yakın filmde rol aldı.

Adile Naşit, Münir Özkul, Kemal Sunal ve Tarık Akan'ın rol arkadaşıydı

Başarılı oyuncu, kariyeri boyunca Adile Naşit, Münir Özkul, Kemal Sunal ve Tarık Akan'ın yanı sıra dönemin neredeyse tüm ünlü isimleriyle birçok filmde oynadı.

İyi filmin iyi senaryoyla mümkün olacağını savunan Kentmen, bir röportajında neden 'iyi' rollerde yer aldığını, 'Hem komediye hem drama uyum sağlayabiliyorum. Yalnız kötü adam oynayamıyorum. Çünkü tipim, kötü adama müsait değil. Bir defa oynamaya kalktım, bir şeye benzemedi.' sözleriyle dile getirmişti.

Yazar, oyuncu ve araştırmacı Sunay Akın, 'Önce Çocuklar ve Kadınlar' kitabında sanatçıyla ilgili bir anısını şu sözlerle aktarmıştı:

'Sert görünümlü ama iyi yürekli ve genellikle de fabrikatör baba rolünde görürüz onu. Hulusi Kentmen'den söz ediyoruz tabii ki! Bu arada, kendimize bir torpil geçelim ve son sınıfı okuduğum Koşuyolu Kazım İşmen Lisesi'nden eve dönerken, Kadıköy otobüsünde Hulusi Kentmen ile sık sık karşılaşıp sinema sohbetlerine daldığımı da bir martı gibi periskopun üstüne konduralım.'

Keman çalmayı seviyordu

Pala bıyıkları kadar tatlı sert ve babacan yapısıyla seyircinin gönlünü kazanan Hulusi Kentmen, 1978'de 'Yorgun Savaşçı' ve 1985'te 'Acımak' dizilerinde de rol aldı.

Keman çalan ve fotoğrafçılıkla da yakından ilgilenen oyuncu, 20 Aralık 1993'te böbrek yetmezliği nedeniyle vefat etti ve cenazesi Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi.

Hulusi Kentmen'in rol aldığı filmlerden bazıları şöyle:

'Paranın Gücü', 'Acı Su', 'Donanmanın Gülü', 'Şabancık', 'Taşı Toprağı Altın Şehir', 'Ah Bu Ne Dünya', 'Bıktım Her Gün Ölmekten', 'Meraklı Köfteci', 'Ah Bu Gençlik', 'Minik Cadı', 'Ateş Böceği', 'Ah Nerede', 'Üçkağıtçılar', 'Baba Bizi Eversene', 'Kara Murat Ölüm Emri', 'Yumurcak', 'Uyanık Kardeşler', 'Yalancı Yarim', 'Vurgun', 'Keloğlan ile Cankız', 'Öksüzler', 'Sev Kardeşim', 'Yumurcağın Tatlı Rüyaları', 'Ali Baba Kırk Haramiler', 'Sezercik Yavrum Benim', 'Ayşecik Yuvanın Bekçileri', 'Bir Katil Sevdim', 'Denizciler Geliyor', 'Sevgili Öğretmenim', 'Şoförün Kızı', 'Çanakkale Aslanları', 'Kendini Arayan Adam', 'Güllü', 'Sosyete Şakir', 'Gönül Avcısı', 'Sevimli Haydut', 'Vatan Uğruna', 'Meçhul Kahramanlar', 'Efelerin Efesi', 'İstiklal Madalyası'.

Muhabir: Hilal Uştuk